ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

  «Εκεί που μας χρωστάγανε μας παίρνουν και το βόδι!! 

  Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

  Οι τελευταίες εξελίξεις στον κλάδο μας επιβεβαιώνουν ότι οι εργαζόμενοι στις ΔΕΥΑ βρίσκονται στον Προκρούστη τόσο της αντιλαϊκής πολιτικής Κυβέρνησης που προχωρά με γοργά βήματα την παραπέρα εμπορευματοποίηση – ιδιωτικοποίηση του νερού, χτυπώντας ταυτόχρονα τα εργασιακά δικαιώματα,  όσο και πολλών Δημάρχων – Διοικήσεων, οι οποίοι στρέφονται κατά των εργαζομένων και της διεκδίκησης μέρους των απωλειών τους, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τον κοινωνικό αυτοματισμό.

  Μετά την ΔΕΥΑ Ηγουμενίτσας  όπου με απαράδεκτη απόφαση της Διοίκησης  εκχωρήθηκαν προς την εφορία «αχρεωστήτως» καταβληθείσες αποδοχές που είχαν διεκδικήσει και κερδίσει οι εργαζόμενοι, πρόσφατα και η ΔΕΥΑ Κομοτηνής μετά από δικαστική απόφαση της ολομέλειας του Αρείου Πάγου όπου είχε προσφύγει, ζητά από τους εργαζόμενους την επιστροφή χρημάτων, αισθανόμενη μάλιστα και «δικαιωμένη» που προχώρησε σε έφεση εναντίον θετικής απόφασης για τους εργαζόμενους,  αφού η απόφαση αυτή θα ωφελήσει τους Δημότες όπως λέει! Σε μια σειρά άλλες ΔΕΥΑ οι εργαζόμενοι καλούνται να επιστρέψουν χρήματα που είχαν κερδίσει με δικαστικές αποφάσεις, ύστερα από προσφυγή των διοικήσεων.

  Είναι απαράδεκτη η επιδίωξή τους να φέρουν σε αντιπαράθεση τις εργασιακές διεκδικήσεις με τα λαϊκά στρώματα, που πληρώνουν όλο και ακριβότερα  την πολιτική εμπορευματοποίησης του νερού που ακολουθείται διαχρονικά από κυβερνήσεις και τοπικές αρχές και τώρα στενάζουν από την τεράστια ακρίβεια! Ενώ έχουν συμφωνήσει με την κυρίαρχη πολιτική που μετατρέπει το νερό από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα, στο αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΥΑ, όπου μέσω της ανταποδοτικότητας μεταφέρεται ο λογαριασμός στα λαϊκά νοικοκυριά, έβαλαν πλάτη ώστε οι ΔΕΥΑ να είναι σήμερα υποστελεχωμένες, το μόνιμο προσωπικό να είναι ελάχιστο σε σχέση με τις αυξανόμενες ανάγκες, ώστε να ανθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας με τους συμβασιούχους «ομήρους» και να στρώνεται πιο εύκολα ο δρόμος προς τους ιδιώτες – εργολάβους.

  Αυτή την πολιτική πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα που σήμερα απειλούνται και με μεγαλύτερες αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού ώστε να καλυφθεί το αυξημένο ενεργειακό κόστος των ΔΕΥΑ, λόγω της πολιτικής απελευθέρωσης της ενέργειας και της πράσινης μετάβασης.

  Απέναντί τους είναι οι τοπικές αρχές που την εφαρμόζουν κατά γράμμα και όχι οι διεκδικήσεις των εργαζομένων, οι οποίοι έχουν υποστεί και αυτοί τα τελευταία χρόνια μεγάλες  απώλειες στο εισόδημά τους, που σε ορισμένες περιπτώσεις φθάνουν ή ξεπερνούν ακόμα και το 50%, έχασαν τα δώρα αν και οι συμβάσεις τους είναι ιδιωτικού δικαίου, τσαλαβουτούν ανάμεσα σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, με κριτήριο πόσα περισσότερα θα χάσουν, οι συλλογικές συμβάσεις είναι σε αναστολή όσο αφορά το οικονομικό σκέλος, με τους μισθούς να είναι καθηλωμένοι πάνω από μια δεκαετία και αναγκάζονται να καταφεύγουν στα δικαστήρια διεκδικώντας μέρος των απωλειών τους.

  Μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση αυτή έχει η πλειοψηφία της ΠΟΕ, η οποία καλλιέργησε συστηματικά την λογική της ατομικής λύσης, κάθε σωματείο να παλεύει μόνο του απέναντι σε κάθε διοίκηση, χωρίς να υπάρχει ενιαία γραμμή υπεράσπισης, καλλιέργησε τον εφησυχασμό ότι οι όποιες κατακτήσεις θα έρθουν μέσα από δικαστικές αγωγές και τα αστικά δικαστήρια, χωρίς οργάνωση του κλάδου σε αγωνιστική κατεύθυνση, χωρίς κινητοποιήσεις και αγώνες, χωρίς σύγκρουση με την κυρίαρχη πολιτική.

  Διαχρονικά υπερασπίζεται την ανταποδοτικότητα, το αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια που είναι εργαλείο για την εμπορευματοποίηση του νερού και την ενοχοποίηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

  Μετά την απόφαση του Αρείου Πάγου που θα έχει επιπτώσεις σε πολλούς εργαζόμενους,  σωματεία και εκκρεμείς δικαστικές αγωγές και αποφάσεις δεν έχει κάνει καμία ενημέρωση για το πως πρέπει να οργανωθεί ο κλάδος ώστε αντιμετωπιστεί ενιαία αυτή η αρνητική εξέλιξη, που θα είναι «βούτυρο στο ψωμί» για αρκετούς Δημάρχους και διοικήσεις προκειμένου να οξύνουν ακόμα περισσότερο την επίθεσή τους απέναντι στα εργασιακά δικαιώματα και διεκδικήσεις. 

  Καλούμε τους εργαζόμενους να βγάλουν συμπεράσματα, να μην εφησυχάζουν, τα τελευταία γεγονότα δείχνουν ότι η επίθεση απέναντι στα δικαιώματα και διεκδικήσεις εργαζομένων θα μεγαλώσει, προμηνύουν ακόμα χειρότερες εξελίξεις για τον κλάδο και τους εργαζόμενους, ενώ συνδέονται άμεσα και στρώνουν το έδαφος ώστε να προχωρήσουν ακόμη πιο γρήγορα τα σχέδια για πιο αντιδραστικό πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΥΑ, με σκοπό την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού.

  Δεν χωρά καμία απογοήτευση καμιά αναμονή. Απαντάμε με οργάνωση και αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς. Μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση. Η ανοχή και η σιωπή δεν ωφέλησαν. Ετοιμαζόμαστε από τώρα για να δυναμώσει η συλλογική διεκδίκηση για μισθούς και δικαιώματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας, για επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, για στελέχωση των ΔΕΥΑ με μόνιμο προσωπικό για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για ΔΕΥΑ χωρίς ιδιώτες, για νερό κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα. 

  Προετοιμάζουμε νέους και πιο μαζικούς αγώνες, ενισχύουμε παντού τα σωματεία μας με ταξικό προσανατολισμό, για να δυναμώσει η ελπίδα παντού!

  Διεκδικούμε:

1. Καμία επιστροφή καταβαλλόμενων αποδοχών από τους εργαζόμενους. Να σταματήσει το άθλιο παιχνίδι με τον καταλογισμό τους στην εφορία.

2. Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για να καλυφθούν οι μεγάλες ανάγκες στις ΔΕΥΑ. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, Κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας - μονιμοποίηση των συμβασιούχων.

3. Αυξήσεις στους μισθούς. Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού. Να επανέλθουν πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι συμβάσεις εργασίας.

4. Φθηνό, με επάρκεια και υγιεινό νερό για το λαό. Να μη γίνει καμία μετακύλιση του κόστους της ενέργειας στους λογαριασμούς των λαϊκών νοικοκυριών. Να καταργηθεί η ανταποδοτικότητα και τα χαράτσια, το νερό είναι κοινωνικό αγαθό.

5. Έξω κάθε επιχειρηματική δράση από τις  ΔΕΥΑ και τους Δήμους.